dolabın kapıları

bazen sabah uyanıp pof bugün ne giysem acaba diye düşünüp dolabımın kapısını açtığımda, bütün giysiler birden üzerime devrilir. gülerim o zaman salak salak. o kadar değişik renk çeşit ve değişik insan gibi gelir ki onlar bana, kucaklaşıp gülüşürüz ben ve benlerle.

o kapıyı açtığında, o gece.. üzerime döküldü bütün giysiler. sabah mahmurluğu kadar şaşkın beklenmedik. birden.

üzerime devrildi her şey.

altında kalmadım ama. sarıldım kucakladım. seni beni... yıkıntının ortasında. bi sigara yakmış, kucaklaşmış gibiyim kalanlarla.

evet klişedir: bu seferki gözler en güzeli, bu seferki gözler en derinidir. kanıtıdır akan bişeylerin.